Rolą wychowawcy świetlicy jest tworzenie takich sytuacji edukacyjnych i atmosfery, które zachęcą i zainspirują dziecko do tworzenia. Nie istnieje systemowa hierarchia zajęć organizowanych w świetlicy. Zajęcia plastyczne są równoważne z innymi i nie należy ich deprecjonować.
Na zajęciach plastycznych dziecko ma prawo tworzyć oryginalne, niepowtarzalne dzieła według własnej wyobraźni. Powinny one być dla dzieci ekscytującą przygodą, nigdy jedynie kolejnym, męczącym i nieciekawym zadaniem do wykonania.
Błędem nauczyciela jest „nastawienie na efekt”. Dziecko tworzy więc przede wszystkim dla siebie, a nie w celu zdobycia aprobaty dorosłych. Świadomy nauczyciel powinien wspierać dziecko w procesie twórczym i nie oczekiwać efektu o wysokiej jakości estetycznej.
Rolą wychowawcy świetlicy jest inspirowanie i tworzenie optymalnych warunków zachęcających do podejmowania działań plastycznych, gwarantowanie dostępności materiałów zawsze, gdy tylko dziecko odczuwa potrzebę ekspresji artystycznej.
Zadaniem nauczyciela jest przede wszystkim stymulowanie działań plastycznych, odpowiednie planowanie i organizacja procesu, zapewnienie bezpieczeństwa, wywołanie zainteresowania.
Dziecko powinno mieć możliwość doprowadzenia do końca własnej pracy nad dziełem oraz samodzielnego decydowania, kiedy jest ono ukończone. Przerywanie twórczego procesu jest jak ucinanie komuś wypowiedzi wpół zdania.
Jako dorośli nie musimy rozumieć sztuki dziecka, gdyż nie tworzy ono w taki sposób jak artysta, a jego działania nie są zorientowane na cel w postaci "ładnego obrazka". Celem aktywności plastycznej dziecka nie jest uzyskanie zadowalającego estetycznie produktu.
Rolą wychowawcy jest dostrzeganie, akceptowanie i docenianie działań plastycznych dziecka oraz wspieranie jego twórczego rozwoju.
Należy dołożyć wszelkich starań, aby dzieci przebywające w świetlicy zaciekawiać, angażować, inspirować i aranżować sytuacje, w których każde dziecko doświadczy radości tworzenia.
Karolina Patora