Uroczysko Cegielnisko           Uroczysko Cegielnisko : położone w zachodniej i centralnej części Lasu Łagiewnickiego. Drzewostany Cegielniska,  to przede wszystkim dąbrowy  w wieku od 95 do 100 lat. Na obrzeżach uroczyska około 100 letnie brzeźniaki i sośniny  w różnych fazach sukcesji. W części centralnej leśny rezerwat przyrody utworzony w 1996 r. p.n. ,,Las Łagiewnicki'' o powierzchni 69.85 ha. Drzewostany sztucznego pochodzenia, wprowadzone na przełomie XIX i XX wieku przez właściciela terenu na wododziale rzek Bzury i jej pierwszego, prawego dopływu rzece Łagiewniczance. Urozmaicona rzeźba terenu  z 237 metrowym łagodnym wzgórzem określanym mianem Trejmera Góry. Na południowej wystawie wzgórza we wnętrzu stuletnich, świetlistych dąbrów najcenniejsze zbiorowiska i stanowiska roślin. W części południowo - wschodniej rezerwatu,  na niewielkim obszarze o wysokim poziomie wód gruntowych pojedyncze egzemplarze jodły pospolitej, jeden z wielu przedmiotów ochrony rezerwatowej. Stanowisko jodły w Lesie Łagiewnickim znajduje się na granicy jej północnego zasięgu. Ostatnie egzemplarze jodły odcinają się wyraźnie w tle drzewostanów liściastych intensywnie wiecznie zieloną  koroną  i srebrzystoszarą korowiną pnia. Pod okapem odnowienia naturalne jodły w formie kilku - kilkunastoletnich drzewek oraz bardzo nieliczne siewki jodłowe ukryte w bujnej roślinności dna lasu zdominowane przez gatunki podszytowe : jarzęba pospolitego, kruszynę i graba . Jodła jako gatunek iglasty najbardziej wrażliwy na zanieczyszczenia powietrza z uwagi  na najdłużej żyjące igły (nawet do 11 lat ) najszybciej ustępowała miejsca innym gatunkom. Niezwykłą zdolność znoszenia ocienienia w młodym wieku rekompensuje wysokimi wymaganiami wobec żyzności siedliska. Utrzymanie jodły w Lesie Łagiewnickim zależeć będzie w przyszłości wyłącznie od intensywności zabiegów pielęgnacyjnych oraz ochrony sadzonek  i siewek przed kradzieżami i niszczeniem. W latach pięćdziesiątych XX wieku jodła była jednym z gatunków dominujących  w drzewostanach Lasu Łagiewnickiego, by po czterdziestu latach zniknąć ze statystyk leśnych. W północno - wschodniej  i wschodniej części uroczyska Cegielnisko dąbrowy z podrostem grabowym oraz grabem w górnym piętrze drzewostanów  i pojedynczymi starymi brzozami narażonymi szczególnie na niszczącą siłę wiatru. Liczne wiatrołomy - potężne kłody z pni drzew i wielotonowe karpy wykrotów rozrzucone w dnie lasu to klimat drzewostanów wschodniej części rezerwatu. Wysoki poziom wód gruntowych, trudno przepuszczalne gliniaste podłoże z wysiękami wód i pojawiające się okresowo lusterka  kałuż sprzyjają procesom naturalnych sukcesji. Podczas intensywnych opadów deszczu ożywa położony wewnątrz  rezerwatu bezimienny strumień leśny zbierając nadmiar wód powierzchniowych.  W świetlistych dąbrowach uroczyska Cegielnisko liczne odnowienia sztuczne buka zwyczajnego, świerka pospolitego,  a także zalesione modrzewiem i brzozą dawne deputaty rolne służb leśnych. Drzewostany rezerwatu "Las Łagiewnicki" obserwować można z udostępnionych do ruchu pieszego dróg leśnych wewnątrz rezerwatu.